Giaurida: vënderdi 15.03.2019 - dala 20:30
Ntroduzion: prof. Vinzenz Senoner
Orar dla mostra: 16.03. - 14.04.2019: 16:00-19:00
Lunesc stlut
Ziplé tl sas ne n’ie nia mé n ert, ma mo deplù filosofia. Tl tëmp lonch ntan chël che n lëura te n sas, passel na fasa dla vita te chëla che n scumëncia a ciampì cun l material y l’idea. Cun l granit dur me rëndi cont coche l tëmp passa, ma l mumënt fej pert dl’eternità.
Ie comunicheie tres mi scultura, ma l ie la persona, y for mé la persona che me nteressea. Mi rujeneda ie mudeda cun l passé dl tëmp, ma l argumënt ie restà l medem. Per pudëi lauré cun l lën, l sas y i culëures muessi ti cialé al lën ntan che l crësc, tl mumënt dl flurì y nce canche l mor; l crëp che se desfej cun la dlacia, l scuvierjer de si urigin, plu sedimentera che vulcanica, dut chësc vën cialà, udù y l ruva adum, te n segondo mumënt, te mi opra. Ue mustré i doi musc dla persona, l bën y l mel che viv deberieda te d’ëila, y per l fé toli ca formes, sperses y culëures, a na maniera de arjonjer n’armonia che pëia via dai cuntreres che ruva adum. Ti ultimi ani me ei dat ju cun l cë, cëves che se rejona y à ravises tla tiera coche ciofs tl pra. Ne me ncuntenteie nia de resté sëuravia, ma cële de nrescì la dimenscion psichica danter liberazion y tenscion.
Giaurida: vënderdi 15.03.2019 - dala 20:30
Ntroduzion: prof. Vinzenz Senoner
Orar dla mostra: 16.03. - 14.04.2019: 16:00-19:00
Lunesc stlut
Ziplé tl sas ne n’ie nia mé n ert, ma mo deplù filosofia. Tl tëmp lonch ntan chël che n lëura te n sas, passel na fasa dla vita te chëla che n scumëncia a ciampì cun l material y l’idea. Cun l granit dur me rëndi cont coche l tëmp passa, ma l mumënt fej pert dl’eternità.
Ie comunicheie tres mi scultura, ma l ie la persona, y for mé la persona che me nteressea. Mi rujeneda ie mudeda cun l passé dl tëmp, ma l argumënt ie restà l medem. Per pudëi lauré cun l lën, l sas y i culëures muessi ti cialé al lën ntan che l crësc, tl mumënt dl flurì y nce canche l mor; l crëp che se desfej cun la dlacia, l scuvierjer de si urigin, plu sedimentera che vulcanica, dut chësc vën cialà, udù y l ruva adum, te n segondo mumënt, te mi opra. Ue mustré i doi musc dla persona, l bën y l mel che viv deberieda te d’ëila, y per l fé toli ca formes, sperses y culëures, a na maniera de arjonjer n’armonia che pëia via dai cuntreres che ruva adum. Ti ultimi ani me ei dat ju cun l cë, cëves che se rejona y à ravises tla tiera coche ciofs tl pra. Ne me ncuntenteie nia de resté sëuravia, ma cële de nrescì la dimenscion psichica danter liberazion y tenscion.
